Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017

Κατάθεση των κυριότερων από τα 127 πρώτα θαύματα του Αγίου…


11) «
Ένοιωσα στό σημείο όπου ευρίσκεται ο νωτιαίος μυελός να μέ τρυπάει κάτι, σαν ακτίνες laser…»

Εδώ και τρία χρόνια, αντιμετώπιζα σοβαρά προβλήματα υγείας. Για τον Αγιο έμαθα από μια φίλη μου. Έκτοτε κα
θημερινώς διάβαζα την Παράκληση του και τον επικαλούμην προς βοήθεια. Τη νύκτα της 4.9.1992 ένοιωσα να με πλημμυρίζει η ευωδία του, καθώς προσευχόμουν. Όμως εί­χα κάποιες αμφιβολίες ως προς την προέλευση της ευωδίας. Έτσι στίς 6.9.1992, ημέρα Κυριακή και ενώ τα παιδιά καθό­ντουσαν στο καθιστικό, με ρώτησαν; «Μαμά, τί μυρίζει τό­σο όμορφα;»
Εγώ από την κουζίνα, έσπευσα να τους πω ότι
κάνουν κάποιο λάθος. Τότε η κουζίνα και όλο το σπίτι γέμι­σε με την ευωδία εκείνη που ήδη είχα αισθανθεί, πριν δύο ημέρες. Δεν είχα πλέον αμφιβολία. Την Τετάρτη το βράδυ, με τον άνδρα μου, ακούσαμε βήματα στο μπαλκόνι τα οποία έφθασαν μέχρι το μπαλκόνι όπου ήμασταν ξαπλωμένοι. Ό­λη τη νύχτα ακούγαμε στο δωμάτιο μικροθορύβους.Το πρωί, ώρα 8.30', ένοιωσα όλο το σώμα μου να το διαπερνά μια ζεστασιά. Επακολούθησε ένα βαθύ αίσθημα γαλήνης. Κατάλαβα ότι ο άγιος Δημήτριος μας επισκέφθηκε. Προσπάθησα τότε να γυρίσω το κεφάλι μου να κοιτάξω. Ήταν όμως ε­ντελώς αδύνατον, λες και κάποιο χέρι να μού το κρατούσε.Συγχρόνως ένοιωσα, στό σημείο όπου ευρίσκεται ο νωτιαίος μυελός να μέ τρυπάει κάτι, σαν ακτίνες laser και να κινεί­ται γύρω από το ίδιο σημείο σχηματίζοντας ένα μικρό τετρά­γωνο. Έκτοτε είμαι απολύτως καλά στην υγεία μου. Δοξάζω τον Θεό για την αγάπη Του και ευχαριστώ τον άγιο Δημή­τριο διότι με θεράπευσε από τους πόνους μου…

Μ.Λ.( απόρρητο )--- Ν
έα Σμύρνη -- 1992





15 ) «Έπασχα από πέτρα χολής, μεγέθους ενός καρυδιού…»


Έπασχα από πέτρα χολής μεγέθους ενός καρυδιού. Μπήκα στο Νοσοκομείο «Ασκληπιός», για διάφορες εξετάσεις. Εκεί, κάποιος κύριος, μού έδωσε το βιβλίο του νεοφανούς
αγίου Δημητρίου. Διαβάζοντας το, πίστεψα στον άγιο και τον επικαλέσθηκα να με βοηθήσει. Τη νύχτα, καθώς ήμουν ξαπλωμένη και προσευχόμουν στον άγιο, άκουσα μια φωνή πολύ λεπτή να με ρωτά:--«Με ζήτησες;»Έντρομη απάντησα:--«Ναι!»Τότε ένοιωσα τον άγιο να βάζει το χέρι τον επάνω στο μέρος όπου ευρίσκεται η χολή. Μετά ακούμπησε το χέρι τον στο στέρνο μου. Εντελώς αυθόρμητα έπιασα το ζεστό χέρι του, και το έφερα στον λαιμό μου, διότι με πονούσε εκεί πολύ.Ό­ταν αργότερα έκαμα νέα εξέταση της χολής μου, διαπιστώ­θηκε πως ήταν καθαρή. Έχω υποστεί εγχείριση μαστεκτο­μής και συνηθίζω το βιβλίο του αγίου να το τοποθετώ εκεί για προστασία. Καθώς το κρατούσα, αισθάνθηκα να με πε­ριτυλίγει εσωτερικά κι εξωτερικά ένα φως πολύ δυνατό και να με πλημμυρίζει απέραντη αγαλλίαση. Συχνά η ευωδία του γίνεται αισθητή στο σπίτι. Εύχομαι ο νεοφανής άγιος Δημήτριος να προστατεύει και να θεραπεύει όλους τους πά­σχοντες.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΝΤΑΦΛΗ – Σπάρτη 199216)




16) « Ήλθε
στο Νοσοκομείο ένας γιατρός άγνωστος σε όλους, με πράσινα ρούχα χειρουργείου και μού είπε…».

Ήμουν άρρωστη — εγχείριση μαστεκτομής— και με επε
σκέφθη στο Νοσοκομείο ένας γιατρός άγνωστος σε μένα αλλά και στους άλλους, με πράσινα ρούχα χειρουργείου. Αφού με κοίταξε, μου είπε «να μη στενοχωριέμαι και πως θα γίνω 100% καλά».Μου έβγαλε τον επίδεσμο από το στήθος και με διαβεβαίωσε ότι θα ερχόταν και πάλι.Όταν επέστρεψα στο σπίτι μου, με επεσκέφθη μία γειτόνισσα, που κρατούσε κου­λουράκια και πάνω τους, είχε ακουμπήσει μία φωτογραφία του αγίου Δημητρίου. Μόλις την είδα άρχισα να φωνάζω:«Αυτός είναι ο γιατρός που ήλθε στο Νοσοκομείο και μου εί­πε πως θα γίνω καλά». Όταν μπήκα για δεύτερη φορά στο Νοσοκομείο, πάλι με επισκέφθηκε. Αυτή την φορά φορούσε μαύρο κοστούμι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την γλυκιά του μορφή και την ουράνια βοήθειά του προς εμένα…ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ -- Αυστραλία 1992




17) «Παρακαλούσα τον άγιο, καί ξαφνικά ήλθε από ψηλά μια λάμψη σαν ανεμοστρόβιλος…»
Τα τελευταία τρία χρόνια υπέφερα πολύ, από διάφορες ασθένειες, όπως έλκος δωδεκαδάκτυλου, δυσπεψία, γαστρί­τιδα. Έπαιρνα διάφορα χάπια αλλά δεν θεραπευόμουν. Επί πλέον δε, μετά από μια αυστηρή δίαιτα, έχασα πολλά υγρά. Αρρώστησα τόσο βαριά ώστε δεν ήξερα τί μου συνέβαινε. Τότε η γυναίκα μου, μου έδωσε το βιβλίο του νεοφανούς α­γίου Δημητρίου.
Με όσες δυνάμεις μου έμεναν, διάβαζα το βιβλίο και σε κάθε κεφάλαιο βούρκωναν τα μάτια μου με τα θαύ­ματα που στις χαλεπές αυτές ημέρες ο Κύριος έστειλε την χάρη Του και ανέδειξε ανάργυρο ιατρό, τον άγιο Δημήτριο.Παρακα­λούσα όμως θερμά, να έλθει και σε μένα η χάρη του, να με θεραπεύσει. Ήταν Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 1992. Έπεσα να κοιμηθώ και όπως όλα τα προηγούμενα βράδια όλο το σώμα μου ήταν μουδιασμένο και υπέφερα από δυνατούς πό­νους.
Γύρω στις 11.30', καθώς κοιμόμουν, βλέπω ό,τι δίπλα στο κρεβάτι μου, ήταν ένα μεγάλο τραπέζι με χαρτιά στη μέση. Δίπλα στο τραπέζι, στεκόντουσαν δύο άνθρωποι, με ιατρική ενδυμασία και κοίταζαν τα χαρτιά. Ξαφνικά έρχεται από ψηλά μια λάμψη σαν ανεμοστρόβιλος, κάθεται στο τρα­πέζι και αμέσως τυλίγει το κεφάλι μου και άρχισε να το κου­νά δυνατά.
Ένοιωσα ένα τρομερό τρεμούλιασμα και ψιθύρισα: «Θεέ μου, άγιε Δημήτριε»! Μετά ξύπνησα, σηκώθηκα, και ήμουν εντελώς καλά ! Τα μουδιάσματα και οι ανυπόφοροι πόνοι εξαφανίστηκαν. Ευγνωμονώ τον Θεό που έχω θερα­πευτή και προστάτη μου τον νεοφανή άγιο Δημήτριο.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΡΜΠΑΠΑΝΝΗΣ Μελβούρνη 1992


18) « Γιατί άγιε μου να μη σε δω και εγώ;».
Επιθυμώ να γράψω τη θαυμαστή εμπειρία που πρόσφατα είχα, σχετικά με το πρόσωπο του αγίου Δημητρίου. Καθώς διάβαζα το βιβλίο τον αγίου, σταμάτησα για λίγο και με πα­ράπονο είπα: « Γιατί άγιε μου να μη σε δω και εγώ;». Τότε η φωτογραφία τον αγίου, γέμισε με υγρές σταγόνες. Τον προ­σκυνώ ημέρα και νύκτα, που ήλθε η χάρη του και στο σπιτικό μου.
ΛΙΖΑ ΔΑΦΙΝΗ -- Μελβούρνη 1992



Δημήτριος Λέκκας – σημείον θαυμαστόν, λεγόμενον, αλλά και αντιλεγόμενον…


Δυστυχώς η υπόθεση της Αγιοκατάταξης του Δημητρίου πήρε κακές διαστάσεις απο τα Μ.Μ.Ε. και απο διαφόρους που προσπάθησαν να εξαπατήσουν την μητέρα του Δημητρίου την μακαρίτισσα Κα Γεωργία Λέκκα αποσπώντας της χρήματα για την δήθεν γρηγορότερη αγιοκατάταξη.
Είχαμε μιλήσει και προσωπικά τα χρόνια εκείνα με την κυρία Γεωργία Λέκκα και είχαμε ακούσει τις έντονες διαμαρτυρίες της για τον πόλεμο πού δεχόταν από διαφόρους ανθρώπους, ακόμη καί της Εκκλησίας…

Lekkas kyriaGEORGIA
 

Όμως ο Δημήτριος, υπάρχων ήδη Άγιος στην συνείδηση ανθρώπων του λαού και όσων τον γνώρισαν, είτε εν ζωή είτε μετά την κοίμησή του, ασφαλώς καί δεν είχε ανάγκη προβολής και πληρωμής για ανάδειξη της αγιότητάς του.

Εμείς, σε μια προσπάθεια αναθεώρησης εκείνης της γκρίζας εποχής θα καταθέσουμε εδώ μέρος μόνο από τα υπάρχοντα 127 θαύματα του Αγίου, πιστεύοντας ότι υπάρχουν και άλλα πολύ περισσότερα ακαταχώρητα και ότι «νύν, επέστη ο καιρός» να αναθεωρήσουν κάποιοι υψηλά ιστάμενοι άνθρωποι της Εκκλησίας το «κατά Δημήτριον Λέκκα κεφάλαιον και σημείον». Αρκετή η παραγκώνισής του για 40 τόσα χρόνια!


Lekas Kantiotis


Από επιστολή τού αείμνηστου μαχητικού Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη


Θα περιμένουμε ακόμη, ότι όποιος - όποια, αισθάνονται υποχρέωση και ευγνωμοσύνη απέναντι κάποιου θαύματος και κάποιας θεραπείας από τον Άγιο, να μας γράψουν και να καταθέσουν το περιστατικό τους ώστε να το δημοσιεύσουμε προς δόξαν του Αγίου.


Γιατί δυστυχώς σήμερα τον Νεοφανή Δημήτριο ιατρό τον Αθηναίο, τον έχουμε θάψει για δεύτερη φορά ώστε ακόμη και στο Διαδίκτυο ελάχιστες πληροφορίες να υπάρχουν γι΄ αυτόν, σχεδόν καθόλου !


Lekas AntoniosSIATISTHS

Από επιστολή τού μακαριστού καί  αγίου Επισκόπου Σιατίστης, Αντώνιου


Όσοι τον πιστεύουν λοιπόν, έχει καλώς, όσοι δεν τον πιστεύουν παρ΄ όλα τα θαύματα πού θα διαβάσουν άς μελετήσουν καλύτερα τα παρατιθέμενα στοιχεία μη βρεθούν στο τέλος καί Θεομάχοι και κατήγοροι του Παναγίου Πνεύματος πού αναδεικνύει τους Αγίους…