Εδώ, με τον μαχητικό Κύπριο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο
Προσευχόμενη στό φτωχικό κελλάκι της...
VIDEOs
Νεόφυτος Μόρφου: Τι μού είπε από το 2016 η αγία Γερόντισσα Γαλάκτια ( + 21-5-2021 )
https://youtu.be/Ad2zur4WKHQ
«Ένα ολοζώντανο θαύμα, από τη Γερόντισσα Γαλακτία…»
Ονομάζομαι, Χρυσοβαλάντης Μπ., είμαι 21 ετών και κατοικώ στην Νάουσα Ημαθίας. Πριν από λίγες μόλις εβδομάδες κυριολεκτικά έζησα ένα θαύμα στην ζωή μου, από μία μεγάλη αγία των ημερών μας. Την γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης!
Τέλη Μαΐου φέτος του 2021, παρατήρησα πως μου είχε εμφανιστεί μία κρεατοελιά χρώματος καφέ κοντά στην καρδιά. Στην αρχή πρέπει να ομολογήσω, δεν είχα δώσει και μεγάλη σημασία, για την εμφάνιση της κρεατοελιάς. Θεώρησα, ότι είναι μία απλή κρεατοελιά. Άκακη, δηλαδή.
Έπειτα, όμως, από 2 με 2,5 εβδομάδες, η εν λόγω κρεατοελιά άλλαξε χρώμα και από καφέ, που ήταν στην αρχή έγινε μαύρη σαν κατράμι. Τότε, δεν σας κρύβω, πως είχα αρχίσει να φοβάμαι αρκετά. Έτσι, λοιπόν, μίλησα με την μητέρα μου και αποφασίσαμε να κλείσουμε ένα ραντεβού στο χειρουργό του νοσοκομείου της περιοχής μου. Πήγα την επόμενη ημέρα, με την βοήθεια του Θεού και της Παναγίας μας, στο νοσοκομείο, για να με εξετάσει ο χειρούργος.
Μου, είπε να ανεβάσω την μπλούζα μου, για να δει την κρεατοελιά. Μόλις την είδε μου είπε, να ξαναπάω την επόμενη εβδομάδα. Βγήκα, από το ιατρείο. Με ρώτησε η μητέρα μου, τι ακριβώς μου είπε ο γιατρός, τις απάντησα, πως μου είπε να ξανάρθουμε την επόμενη εβδομάδα. Η μητέρα μου ανησύχησε και θεώρησε σκόπιμο να μιλήσει στον γιατρό.
Πήγε, λοιπόν, η μητέρα μου, στον γιατρό, για να μάθουμε τι συμβαίνει...
++++++++++++++++++++
Ο
γιατρός είπε, στην μητέρα μου, να ξανάρθει το παιδί την επόμενη
εβδομάδα, για να δούμε, εάν είναι να αφαιρεθεί καλού κακού η κρεατοελιά,
γιατί εκ πρώτης όψεως φαίνεται πολύ επικίνδυνη.
Μετά την ενημέρωση του γιατρού και την έκδηλη ανησυχία της μητέρας μου κατάλαβα, ότι είναι κάτι πολύ σοβαρό! Eπιστρέψαμε στο σπίτι.
Αμέσως απομονώθηκα στο δωμάτιό μου και άρχισα να επικαλούμαι την αγία Γαλακτία της Κρήτης, για να με βοηθήσει να γίνω καλά, από την κρεατοελιά.
Όπως, κάλλιστα φαινόταν κρίνοντας και την αντίδραση της μάνας μου οδηγούνταν σε καρκίνο, εάν δεν τον είχα ήδη! Ζητούσα την βοήθεια της μεγάλης Αγίας των ημερών μας της Αγίας Γερόντισσας Γαλακτίας της Κρήτης, με ένα παραπονιάρικο τρόπο.
Έλεγα, στην αγία μας γερόντισσα Γαλακτία:
“Γερόντισσα μου, κάθε ημέρα μαθαίνω, πως βοηθάς πάρα πολύ κόσμο, σε παρακαλώ βοήθα και εμένα! Σε έχω ανάγκη! Σε έχω ανάγκη καλή μου γερόντισσα. Κάνε μου ένα θαύμα και εμένα να γίνω καλά, από την κρεατοελιά σε παρακαλώ πάρα πολύ!”
Αφού, κοιμήθηκα το βράδυ αρκετά φοβισμένος και αγχωμένος σηκώθηκα το επόμενο πρωί με την βοήθεια του Θεού και της Παναγίας μας και τις πρεσβείες της Αγίας Γερόντισσας Γαλακτίας της Κρήτης, και διαπίστωσα, πως η μαύρη κρεατοελιά, που είχα μέχρι πρότινος, δεν υπήρχε πλέον πουθενά!
Αρχικά, δεν σας κρύβω, πως τρόμαξα αρκετά! Διότι, γνωρίζω ότι εάν αφαιρεθεί από μόνη της μία κρεατοελιά, αυτό το καθιστά πολύ επικίνδυνο για την ανθρώπινη ζωή.
Έτσι, λοιπόν, το μεσημεράκι προς απόγευμα, αν θυμάμαι καλά, είχα πάει στα επείγοντα του νοσοκομείου μαζί με την μητέρα μου, για να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει.
Έδειξα στον γιατρό, το σημείο που υπήρχε η κρεατοελιά λέγοντάς του, ότι είχε εξαφανιστεί στον ύπνο μου, από μόνη της. Απόρησε ο ίδιος γιατί δεν έβλεπε το παραμικρό σημάδι στο δέρμα μου που να μαρτυρούσε την ύπαρξή της.
«Αυτό, πως έγινε; Πως βγήκε από μόνη της η κρεατοελιά;», είπε. Είναι αδύνατον, μονολογούσε. Δεν ήξερε τι να πει! Πρώτη φορά στην ζωή του αντιμετώπιζε τέτοιο, όπως το δικό μου περιστατικό. Πιθανόν να πίστευε πώς τον κοροϊδεύαμε…
Απευθυνόμενος σε μένα ρώτησε: Μήπως πονάς; Μήπως έχεις παρατηρήσει κάποια αλλαγή στο δέρμα σου.
Όχι, τοῦ απάντησα. Δεν έχω αισθανθεί κάποιον πόνο.
Μου συνέστησε να είμαι υπό παρακολούθηση, για 3 ημέρες και είπε τα δέοντα και στη μητέρα μου. Στο βλέμμα του έβλεπες κάτι το ανησυχητικό…
Επιτρέψαμε στο σπίτι. Πέρασαν οι τρείς ημέρες με την βοήθεια του Θεού και της Παναγίας μας. Ξαναπήγα στο νοσοκομείο να εξεταστώ στον πρώτο γιατρό, που είχα πάει αρχικά, έπειτα και από την προτροπή του δεύτερου γιατρού, που είχα πάει εκτάκτως το απόγευμα για να με εξετάσει.
Δεν μπορούσε να το πιστέψει και ο ίδιος σε αυτό, που του έλεγα, πως είχε αφαιρεθεί, από μόνη της η κρεατοελιά. Δεν του είχε ξανά συμβεί παρόμοιο περιστατικό.
Μου έκανε και αυτός την ίδια ερώτηση, δηλαδή αν πονάω και έχω παρατηρήσει κάποια αλλαγή στο δέρμα μου.
Του απάντησα, όχι.
Τότε εμείς τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι.
Μόνον, στην περίπτωση που νοιώσεις κάποιον πόνο ή εάν παρατηρήσεις κάποια αλλαγή στο δέρμα σου θα χρειαστεί να κάνουμε κάτι.
Προς το παρόν δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, μας είπε.
Έζησα ένα ολοζώντανο θαύμα χάρη της μεγάλης Αγίας των ημερών μας της Αγίας Γερόντισσας Γαλακτίας της Κρήτης!
Η αγία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης, είναι πολύ μεγάλη αγία να την επικαλείστε σε οποιαδήποτε πρόβλημα και εάν έχετε! Εγώ το έκανα και ανταποκρίθηκε άμεσα. Η γερόντισσα, είναι μάνα και βοηθά τα παιδιά της!
Την ευχή της να έχουμε. Αμήν γένοιτο!
Πηγή: orthodoxia.gr
----------------------------------
"Αυτό το σταυρουδάκι θὰ εἶναι ἡ ἀσπίδα σου στὸ κακὸ αλλά καί η πηγή ευλογίας σου... "
Μοῦ ἐμφανίστηκε κατά τὴ διάρκεια σοβαρῆς ἐγχείρησης καὶ μὲ ἐπανέφερε στην ζωή πρὸς ἔκπληξη τῶν γιατρῶν !
Ὀνομάζομαι Μαρία Μωραϊτάκη κάτοικος Ἡρακλείου. Δὲν εἶμαι καμία ἀξιωματοῦχος, οὔτε ἔχω πρόβλημα νὰ φανερώσω τὰ στοιχεῖα μου. Ἄλλωστε στὸ πρόσωπο γιὰ τὸ ὁποῖο μιλάω χρωστῶ τὴν ζωή μου.
Τὴν Γερόντισσα Γαλακτία γνώρισα σὲ μία δύσκολη στιγμὴ τῆς ζωῆς μου. Ἐπρόκειτο νὰ κάνω ἕνα δύσκολο χειρουργεῖο. Οἱ γονεῖς μου εἶχαν ἀκούσει γι’ αὐτὴν καὶ πῆγαν ἀπὸ τὸ Ἡράκλειο στὴν Πόμπια γιὰ νὰ ζητήσουν τὴν πνευματικὴ συνδρομὴ τῆς Γερόντισσας.
Ἐκείνη ἦταν ἤδη κατάκοιτη. Δὲν εἶχε δυνατότητα πολλῆς ἐπικοινωνίας ἀλλὰ κατάλαβε μὲ τὸν δικό της τρόπο… ἔδωσε ἕνα σταυρουδάκι μὲ κορδόνι στοὺς γονεῖς μου καὶ τοὺς εἶπε νὰ μοῦ ποῦν νὰ τὸ φορῶ πάντα, καί όχι μόνο μέχρι τὴν ἐγχείρηση ἀλλὰ πάντα, γιατί θὰ εἶναι ἡ ἀσπίδα μου στὸ κακὸ καὶ ἡ πηγὴ εὐλογίας ποὺ θὰ ἔρχεται στὴ ζωή μου.
Ὅταν ἔκανα τὸ χειρουργεῖο, στὶς 6 Ἰουνίου 2018, τὴν ὥρα ποὺ βρισκόμουνα στὸ χειρουργικὸ προθάλαμο, εἶδα μία φωτεινὴ χαμογελαστὴ γριούλα νὰ μὲ πλησιάζει. Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση ὅτι φοροῦσε νυχτικό. Εἶχε πάνω κάποια ἀνθάκια. Τὸ θυμᾶμαι καλά. Μὲ χάιδεψε στὸ κεφάλι καὶ μὲ ρώτησε:
---Τί κάνεις παιδί μου;
---Καλὰ δόξα τῷ Θεῶ! Ἀπάντησα.
---Εὔχομαι νὰ εἶσαι πάντοτε καλά.
Αὐτὰ εἶπε καὶ ἔφυγε. Ἐγὼ ἔμεινα συνεπαρμένη ἀπὸ τὴ μορφή της καὶ τὰ λόγια της, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι βρισκόμουν ἕνα βῆμα ἀπὸ τὴν νάρκωση καὶ τὴν διαδικασία τοῦ χειρουργείου. Μέσα στὸ χειρουργεῖο ἔζησα μία πρωτόγνωρη ἐμπειρία.
Ξέρω ὅτι πολλοὶ θὰ παραξενευτοῦν μ’ αὐτὸ ποὺ θὰ διηγηθῶ, ἄλλοι θὰ μὲ χαρακτηρίσουν τρελὴ κλπ. Δὲν μὲ νοιάζει ὅμως. Ἐγὼ τὸ ἔζησα καὶ ἦταν τόσο ζωντανό, ποὺ τὸ θεωρῶ πιὸ σίγουρο ἀπὸ τὸ ὅτι ὑπάρχω καὶ μιλάω αὐτὴ τὴν στιγμή.
Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ χειρουργείου ξύπνησα καὶ ἀνασηκώθηκα ἡ μισή. Κάθισα στὸ χειρουργικὸ κρεβάτι. Ἔβλεπα καὶ ἄκουα ἕνα πανικὸ μέσα στὸ χειρουργεῖο. Ἡ ἀναισθησιολόγος φώναζε: «160…180 οἱ παλμοί… τὴν χάνουμε…τὴν χάνουμε… τὴν χάνουμε…». Παράλληλα ὅλοι οἱ γιατροὶ ἦταν ἀναστατωμένοι καὶ ἄκουγα τί ἔλεγαν! Ἕνα γλυκύτατο εἰρηνικὸ φῶς, φῶς μυστήριο, φῶς πολὺ πιὸ πάνω ἀπὸ τὸ πιὸ δυνατὸ ἐπίγειο φῶς ἦταν ἀπέναντί μου καὶ μὲ τραβοῦσε πρὸς τὸ μέρος του…
Τὴν στιγμὴ ποὺ πῆγα νὰ ὁρμήσω σ’ ἐκεῖνο τὸ φῶς, βλέπω τὸ ἀποστεωμένο χέρι τῆς Γερόντισσας ποὺ πρὶν εἶχα δεῖ, νὰ μὲ σπρώχνει πίσω. Ξάπλωσα καὶ ἐπανῆλθα πλέον στὸ θάλαμο νοσηλείας.
Ἔμεινε ἀποσβολωμένος ὁ πατέρας μου ὅταν τοῦ διηγήθηκα ὅτι κάποιο μικρὸ χρονικὸ διάστημα ἔφυγα ἀπὸ τὴν ζωὴ κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ χειρουργείου.
Νόμισε ὅτι ἦταν παραισθήσεις τῆς νάρκωσης. Τοῦ εἶπα καὶ γιὰ τὸν πανικὸ τῶν γιατρῶν καὶ τὰ λόγια τους μέσα στὸ χειρουργεῖο. Ἐκεῖνος τὰ μετέφερε στὸ γιατρὸ καὶ ἔμεινε ἄφωνος.
Τοῦ εἶπε: «ἔτσι ἔγιναν, ἀλλὰ ποῦ τὰ ξέρει αὐτὴ αὐτά; Γιὰ λίγα δευτερόλεπτα δὲν βγῆκα ἔξω νὰ σᾶς ἀνακοινώσω τὸν θάνατό της…».
Τοὺς εἶπα τὴν ἐμπειρία μου καὶ θαύμασαν.
Μοῦ ἔμεινε μόνο νὰ μάθω ποιὰ ἦταν ἐκείνη ἡ φωτεινὴ καὶ γλυκιὰ γριούλα. Ποῦ νὰ πάει ὁ νοῦς μου ὅτι ἦταν ἐκείνη ποὺ ἐπισκέφτηκαν οἱ γονεῖς μου καὶ πού μοῦ ἔστειλε τὸ σταυρουδάκι ποὺ φοροῦσα! Ἐγὼ δὲν τὴν εἶχα δεῖ ποτέ, οὔτε καὶ τὴν περίμενα τόσο δυνατή.
Ἡ ἀπορία μου λύθηκε, ὅταν σὲ χωριὸ τῆς πάνω Μεσσαρᾶς, γενέτειρα τοῦ πατέρα μου, τὴν Λιγόρτυνο, εἶδα τὴν φωτογραφία της σὲ συγγενικό μας σπίτι! Δὲν φαντάζεστε τὴν ἔκπληξη καὶ τὴ χαρά μου. Ἔμαθα τὰ πάντα γι’ αὐτήν… θεώρησα φυσικὸ μέσα στὰ πλαίσια τῶν χαρισμάτων της, τὸ γεγονὸς ὅτι ἦρθε κοντά μου στὴ δυσκολία μου. Ἀπέμεινε μόνο ἡ ζωντανή μου ἐπίσκεψη στὸ σπιτάκι της. Ἔγινε πολὺ σύντομα ἔπειτα, μία Κυριακὴ ἀπόγευμα.
Ὅταν τὴν ἀντίκρυσα, τὰ μάτια μου ἔτρεχαν βρύσες. Ἔτρεχα πάνω κάτω μέσα στὸ σπίτι. Ἦταν ἡ μυστηριώδης γιαγιὰ ποὺ εἶχα δεῖ στὸ χειρουργεῖο! Μὲ τὰ ἴδια ροῦχα, ἀπαράλλακτη! Μὲ κάλεσε κοντά της μὲ χαρά. Μοῦ εἶπε: «πόσο θὰ σὲ περιμένω;». Ὁ π. Ἀντώνιος ποὺ ἦταν ἐκεῖ, τὴν ρώτησε φωνάζοντας στὸ αὐτί της:
---Τὴν γνωρίζεις;
Καὶ ἐκείνη ἀπάντησε δείχνοντας μὲ τὸ δάχτυλο τὸν οὐρανό:
---Γνωριστήκαμε "επάνω" !
Ἐννοώντας τὴν ὑπερφυσικὴ κατάσταση ποὺ μᾶς ἔφερε σὲ ἐπαφὴ καὶ μᾶς ἕνωσε! Κάθισα δίπλα της. Μοῦ εἶπε τὰ πάντα γύρω ἀπὸ τὸ χειρουργεῖο καὶ τὴν προσωπική μου ζωή! Σὰν νὰ μὲ γνώριζε ἀπὸ παιδί! Ἀκόμη καὶ στὶς σκέψεις μου ἀπαντοῦσε αὐτομάτως!
Ἔκτοτε μπῆκε σὰν μητέρα στὴ ζωὴ ὅλων μας. Ἡ μάνα μου ἔχει πρόβλημα ὑγείας. Δικαιοῦται σύνταξη ἀναπηρίας ἀλλὰ κόπηκε ἀπὸ τὴν ἐπιτροπὴ ἐλέγχου τὴν πρώτη φορά. Ἔπειτα παρακάλεσε τὴν Γερόντισσα. Ἦταν ἀκόμη στὴ ζωή. Τὴν εἶδε ζωντανὰ μὲ τὸ σταυρὸ στὸ χέρι νὰ πετάει μέσα στὸ σπίτι, τὴν παραμονὴ τῆς δεύτερης φορᾶς ποὺ θὰ περνοῦσε ἡ μάνα μου ἀπὸ ἐξεταστικὴ ἐπιτροπή! Τῆς ἔδειξε μία πόρτα καὶ ἕνα κρεβάτι! Τῆς εἶπε ὅτι θὰ περάσεις αὐτὴ τὴν πόρτα αὔριο καὶ θὰ ξαπλώσεις σ’ αὐτὸ τὸ κρεβάτι! Τὰ ὑπόλοιπα θὰ τὰ κανονίσω ἐγώ!
Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα μία νοσηλεύτρια πέρασε τὴν μάνα μου ἀπὸ μία πόρτα ἑνὸς θαλάμου. Ἀμέσως τὴν γνώρισε ἡ μάνα μου. Ἦταν ἡ πόρτα ποὺ τῆς εἶχε δείξει τὴν προηγούμενη ἡμέρα ἡ Γερόντισσα! Καὶ ὁδηγήθηκε στὸ ἴδιο κρεβάτι ποὺ εἶχε δεῖ μία μέρα πρὶν ἀπὸ τὴν Γερόντισσα!
Τὸ ἀποτέλεσμα; Ὅπως τὰ εἶχε πεῖ ἐκείνη! Κανόνισε καὶ εὔκολα βγῆκε ἡ σύνταξη ποὺ ἐκ τῶν πραγμάτων δικαιοῦται καὶ τὴν καθυστεροῦσαν χωρὶς λόγο. Ἡ εὐγνωμοσύνη μας καὶ ἡ οἰκειότητά μας στὴ Γερόντισσα ἔκτοτε εἶναι μοναδική. Εἶναι ἡ Ἁγία τοῦ σπιτιοῦ μας. Εἶναι ἡ Ἁγία τῶν μικρῶν καὶ περιφρονημένων.
Διαβάζουμε ὅτι κάποιοι μεγάλοι τῆς Ἐκκλησίας τὴν ὀνομάζουν ἁπλὴ γριὰ τοῦ χωριοῦ καὶ τὴν ἀπορρίπτουν. Εὔχομαι νὰ δοῦν τὴν ἀλήθεια ὅπως τὴν ζεῖ ὁ ἁπλὸς κόσμος ποὺ περιφρονοῦν. Ἡ ἁγιομαχία εἶναι κακὸ πρᾶγμα. Τοὺς ἐρωτῶ σὰν ἐλάχιστη χριστιανή: ποιὸς Ἅγιος δὲν ἦταν ἁπλὸς καὶ ἄκακος σὰν παιδί; Ἡ ἁπλότητα δὲν θεμελιώνει τὴν ἁγιότητα; Μήπως εἶναι ἁγιότητα ἡ δική τους πολυπλοκότητα καὶ μάλιστα ὄχι πάντα ἀπὸ καλὰ στοιχεῖα; Τὸ λέει καὶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος:
«ἡ μόνη ἔλλειψη ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι ἡ ἀπουσία σοβαρῶν ποιμένων! Ὅμως, θὰ ἀναδειχθοῦν Γρηγόριοι Παλαμάδες καὶ Χρυσόστομοι ποὺ θὰ ξεκαθαρίσουν τὰ πράγματα καὶ θὰ δώσουν μεγάλη χαρὰ στὴ μητέρα Ἐκκλησία».
Καὶ ὁ Παπαδιαμάντης διάβασα, ὅτι ἔγραψε κάποτε στὶς 7/4/1888, ὅτι δὲν περιμένομε κάτι καλὸ ἀπὸ τοὺς Δεσπότες γιατί δὲν ἔχουν πάντα πνευματικὲς εὐαισθησίες καὶ προσόντα νὰ διακρίνουν σωστὰ καὶ νὰ διδάσκουν σωστά… ἡ ἰδιωτικὴ πρωτοβουλία σώζει τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα γιατί ζεῖ καθαρὴ τὴν παράδοση καὶ τὴν πίστη! Αὐτὰ τὰ λόγια ἔγραψε ὁ Παπαδιαμάντης καὶ μὲ προβλημάτισαν!
Ὑπάρχουν βέβαια καλοὶ καὶ ἄξιοι σὲ ὅλους τοὺς χώρους τοῦ ἱερατείου. Ὅμως, κάποιοι περιφρονοῦν αὐτὰ ποὺ ζεῖ ὁ ἁπλὸς κόσμος μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ αὐτὸ εἶναι πρόβλημα. Νὰ διακρίνουν πρῶτα, νὰ ἐλέγξουν πρῶτα καὶ ἂν λέμε ψέματα ἢ εἴμαστε φαντασμένοι τότε νὰ μᾶς καταδικάσουν.
Μέχρι τότε, ἡ ἀφεντιά μου τουλάχιστον, ἡ ἁμαρτωλὴ Μαρία, θὰ κάνω ὅ,τι ἔκαναν οἱ Ἀπόστολοι Πέτρος καὶ Ἰωάννης ὅταν τοὺς ἔδειραν ἐπειδὴ μιλοῦσαν γιὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Τοὺς ἔδειραν μὲ ἐντολὴ τῶν Ἱεραρχῶν τῶν Ἰουδαίων τῆς ἐποχῆς ἐκείνης. Αὐτοὶ ἀπάντησαν ὅτι αὐτὰ ποὺ ζήσαμε καὶ εἴδαμε θὰ τὰ φωνάζουμε μὲ ὁποιοδήποτε κόστος. Αὐτὸ θὰ κάνω κι ἐγώ, ποὺ εἶδα ὅλη μου τὴν ζωὴ νὰ περνάει μέσα ἀπὸ τὰ χέρια τῆς Γερόντισσας.
Εὔχομαι νὰ εἶναι κοντὰ σὲ ὅλους ποὺ τῆς φωνάζουν. Σὲ ὅλους τοὺς ἀναγκεμένους ποὺ πονοῦν.
--------------------------------------------
Με PSA στο 20, κι΄όμως έζησε…
Με τη Γερόντισσα Γαλακτία γνωρίστηκα και συνδέθηκα το 2011 όταν βρέθηκα για επαγγελματικούς λόγους στις Μοίρες…
Ο πατέρας μου αρρώστησε με καρκίνο.
Το PSA του προστάτη ανέβηκε στο βαθμό 20. Δεν υπήρχε δυνατότητα μέτρησης από εκεί και πάνω.
Το φυσιολογικό όριο για τους 70αρηδες είναι 6. Είχε καλπάζοντα καρκίνο με οξεία μετάσταση στα οστά.
Καθηλώθηκε στο κρεβάτι με αφόρητους πόνους.
Ήρθε η Γερόντισσα και του είπε «έλα κύριε να σου σιδερώσει ο Σταυρός τη ραχοκοκαλιά…»
Άρχισε να τον σταυρώνει για 40 λεπτά στη σπονδυλική στήλη και τους λεμφαδένες.
Ο πατερας μου σηκώθηκε όρθιος, έγινε άλλος άνθρωπος, ενώ το PSA έφτασε 0.28!
Ο Βίος της, λεπτομέρειες τής αγίας ζωής της ...
Η Γερόντισσα Γαλακτία Κανακάκη της Κρήτης, την οποία είχαν επισκεφθεί μαζί οι Μητροπολίτες Μόρφου και Λεμεσού διαπιστώνοντας από κοντά την Χάρη που είχε (δείτε το βίντεο), κοιμήθηκε τα ξημερώματα της 21ης Μαΐου 2021 μ.Χ. σε ηλικία 95 ετών.
Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΚΑΤΑΓΩΓΗ
Επιγραμματικά και σύμφωνα με όσα ανέφερε στον επικήδειο λόγο του το πνευματικό της τέκνο, ο πατήρ Αντώνιος Φραγκάκης (δείτε εδώ), η Γερόντισσα γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου 1926 στην Πόμπια Ηρακλείου. Πρόκειται για ένα ημιορεινό χωριό στο νότο της Μεσαράς, πατρίδα του Μιχαήλ Κόρακα, Οπλαρχηγού της Κρήτης κατά των Τούρκων.
ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ
Ο παππούς της ήταν Ιερέας και ο πατέρας της Ιατρός τον οποίο και υπεραγαπούσε, αλλά κάποτε συνέβη να τον στεναχωρήσει και κατόπιν Εξομολογήσεως να έρθει σε μεγάλη μετάνοια, εκλιπαρώντας με την αγνότατη και ευαίσθητη ψυχή της την συγχώρεση του Θεού.
Εκεί, πάνω στην αληθινή μετάνοια ψυχής, γεμάτη έντονη εσωτερική δόνηση, νίψη και καθαρμό, σκύβοντας να πάρει κάτι, ήρθε μέσα της ξαφνικά σαν γαλαζόλευκη δροσιστική φλόγα, η Χάρη του Αγίου Πνεύματος, διαπερνώντας γλυκά και ειρηνικά το κεφάλι της και πλαταίνοντας την καρδιά της!
ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
Αγαπούσε ιδιαίτερα τον Ταξιάρχη Μιχαήλ, ο οποίος της είχε κάνει πολλά θαύματα και μάλιστα την έσωσε θαυμαστά από γάμο που της ετοίμαζαν από καλοπροαίρετη πρόθεση οι δικοί της, ενώ εκείνη, μετά την επίσκεψη της Θείας Χάριτος, βρισκόταν συνεχώς άλλη συχνότητα και σκεπτόταν μόνο τα κάλλη του Παραδείσου, έχοντας γευθεί την ανεξίτηλη και ασύγκριτη γλυκύτητα του Θεού, που σε αλλοιώνει, σε κάνει άλλο άνθρωπο, που ούτε καν γυρίζει να δει πια τα φθαρτά, τα κοσμικά και τα γήινα, έχοντας γευθεί τα άφθαρτα, τα υπερκόσμια και τα ουράνια!
ΑΓΓΕΛΟΙ
Ενώ φρόντιζε επί πολλά χρόνια την άρρωστη ανιψιά της Αντωνία που υπεραγαπούσε, ζούσε παράλληλα ασκητική ζωή, με γονυκλισίες, αγρυπνίες, νηστείες, συνεχή εκκλησιασμό, λεπτομερής εξέταση της συνειδήσεως, τακτική εξομολόγηση, συχνότατη Θεία Κοινωνία, εφαρμογή της σιωπής και αδιάλειπτη, δυνατή προσευχή, τόσο, που κάποτε μικρά παιδιά την είδαν να υψώνεται, να φωτίζεται και να περικυκλώνεται από αγγέλους, σύμφωνα πάντα με τον π. Αντώνιο Φραγκάκη στο e-Mesara.
ΦΙΛΟΥΣΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
H Γερόντισσα ένιωθε χειρότερη όλων και γι΄ αυτό ήταν απολύτως ταπεινή, τόσο που φιλούσε εκείνη τα χέρια όλων όσων πήγαιναν κοντά της, ζητώντας συγχώρεση! Η δε ελεημοσύνη της έφθανε στην αυτοθυσία και την στέρηση των πάντων, αλλά ο Κύριος την πάντων και η Παναγία δεν την άφηναν έτσι και της έστελναν συνεχώς ό,τι χρειαζόταν.
ΟΙ 7 ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΙ
Για την αγνότητα, την σιωπή, την ταπεινοφροσύνη και την ελεημοσύνη της αξιώθηκε να δει τους επτά Αρχαγγέλους Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ουριήλ, Ραφαήλ, Φαναήλ και Θαναήλ, αλλά και το ολόχρυσο παλάτι που την περίμενε στον Παράδεισο!
ΔΕΝ ΚΑΤΕΚΡΙΝΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ
Η Γερόντισσα Γαλακτία είχε καλλιεργήσει ακόμη την πολύ μεγάλη και δύσκολη αρετή της μη κατάκρισης για κανέναν και για τίποτα, προσευχόμενη πάντα μυστικά για τον φωτισμό των ψυχών, νιώθοντας η ίδια σαν η αμαρτωλότερη του κόσμου, σαν η χειρότερη όλων, ώστε να μην έχει δικαίωμα να κατακρίνει παρά μόνον τον εαυτό της. Καλλιεργούσε επίσης τους καλούς λογισμούς για όλους και εύρισκε πάντα καλό στον καθένα και σε αυτό εστίαζε!
ΤΟ ΑΚΤΙΣΤΟ ΦΩΣ
Νικώντας την σάρκα και υποτάσσοντάς την στο πνεύμα με τις νηστείες, τις προσευχές και τις συνεχείς αγρυπνίες της, αξιώθηκε να δει το γαλαζόλευκο Άγιο Φως της Αγίας Τριάδας και την ουράνια δόξα Της, αλλά και την τραγική κατάσταση της κόλασης πολλών ανθρώπων, για τους οποίους και πάλι προσευχόταν μυστικά να δοθεί έλεος.
ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ
Αξιώθηκε της επισκέψεως των καβαλάρηδων Αγίων Μηνά, Γεωργίου, Δημητρίου και Νικήτα, τους οποίους περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια, ενώ την επισκέφθηκε η ίδια η Παναγία, συνοδευόμενη από την Αγία Παρασκευή, προαναγγέλλοντας την εν Χριστώ αναχώρησή της!
ΦΟΒΕΡΟ ΟΡΑΜΑ -
ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΣΚΕΠΑΣΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ
Η μεγαλόσχημη ταπεινή Γερόντισσα υπήρξε λοιπόν όντως ένας επίγειος άγγελος και ένας ουράνιος άνθρωπος, γλυκαίνοντας, ζεσταίνοντας, παρηγορώντας, βοηθώντας, αναπτερώνοντας όποιον την επισκέπτονταν, αλλοιώνοντας με την Χάρη του Θεού και δια της προσευχής της την ψυχή του, προσανατολίζοντάς την στον αγαθό και φωτεινό δρόμο της εν Χριστώ ζωής, που και εδώ έχει πολλές ανταμοιβές και στον Παράδεισο πολύ περισσότερες και αιώνιες, ανεκδιήγητου κάλους, όπως τις προγεύτηκε η οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης, η οποία είδε τον Ιανουάριο του 2020 σε όραμα την μεγάλη κάθαρση που θα κάνει ο Θεός στον κόσμο διά ρομφαίας Μιχαήλ, αλλά και την ξεχωριστή προστασία που θα έχει η Ελλάδα χάρη στην αγκαλιά της Παναγιάς, που τόσο αγαπούμε όλοι, θεωρώντας την μανούλα της Ελλάδας και της Κύπρου μας.
Να πως καταγράφει επακριβώς ο "Στύλος Ορθοδοξίας" (δείτε εδώ) το σχετικό φοβερό όραμα της οσίας Γερόντισσας της Κρήτης:
"Είδα απόψε έναν αστραφτερό άνδρα να κάθεται σε θρόνο φοβερό! Κρατούσε ένα τοπάκι σαν μπίλια. Πάνω στην μπίλια άρχισαν να μεγαλώνουν κάτι σαν αόρατα μικρόβια.
Όταν συνήλθα παρακαλούσα τον Θεό να μου εξηγήσει τι ήταν αυτό που είδα. Έλαβα πληροφορία στην καρδιά μου, ότι ο Καθήμενος επί του θρόνου είναι ο Παλαιός των Ημερών! Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός! Η μικρή μπίλια που κρατούσε είναι το σύμπαν. Δεν είναι ούτε κόκκος άμμου στα άχραντα χέρια Του. Αυτοί που ψηλώσανε πάνω στο σύμπαν είμαστε εμείς οι άνθρωποι.
Μας φουσκώνει ο εγωισμός και νομίζουμε ότι είμαστε σπουδαίοι και πανύψηλοι. Είμαστε, βέβαια, σπουδαίοι γιατί είμαστε παιδιά του Θεού και όλο το σύμπαν δημιουργήθηκε για μας. Αλλά για να το νιώσουμε αυτό πρέπει να αισθανόμαστε ένα τίποτα μπροστά στον Κύριο μας και μεταξύ μας. Όχι να σηκώνουμε μπόι και να τον βλασφημούμε και να νομίζουμε πως είμαστε Θεοί χωρίς Αυτόν.
Ζήτησα μετά να δω την γη. Την είδα να την κρατεί σαν σφαιρίδιο και πάλι. Είδα όμως ότι είχε γύρω - γύρω κάτι που βρωμούσε . Ήταν κάτι σαν διάφανη μεμβράνη. Τσίπα, όπως λέμε, γλίδα καλύτερα. Ήταν παχύρευστη και σιχαμερή και είπε ο Θεός:
"Μιχαήλ βγάλε αυτήν την βρώμικη φέτσα (σ.σ. αποξηραμένα κατακάθια από κάποιο υγρό) με το σπαθί σου! Μας αηδίασε η βρώμα τους με τα στοματικά τους όργια, τις μοιχείες τους, τους Σοδομισμούς τους και όλα τα πονηρά έργα τους".
Τότε παρακαλούσα να μπει το μαχαίρι που θα βγάλει τη φέτσα από την σφαίρα της γης όσο γίνεται πιο απάλαφρα. Μου απάντησε:
«Δεν γίνεται»!
Μετά παρακάλεσα για την πατρίδα μας με δάκρυα. Και απάντησε:
"Η πατρίδα σου έχει πολλή τέτοια φέτσα! Πνίγηκε σ’ αυτήν την βρώμα. Για το χατίρι όμως της μητέρας μου (Της Παναγίας) θα βγει πολύ ελαφριά. Δεν θα νιώσουν το μαχαίρι".
Τότε συνήλθα. Κατάλαβα ότι ο κόσμος θα καθαρίσει με αίματα. Θα ξεμαγαρίσει με αφόρητο πόνο και πολέμους. Ευχαριστώ συνέχεια την Θεοτόκο για την προστασία Της στην Ελλαδίτσα μας""!
Επομένως, η μετάνοια, η διόρθωση, η Εξομολόγηση, η επιστροφή του καθενός μας, εκτός από Ορθοδοξία είναι πλέον και Φιλοπατρία, διότι έτσι γεμίζει η "φαρέτρα" της Παναγιάς και προστατεύεται η γλυκιά μας πατρίδα από όσο φοβερά είναι να γίνουν. Πατρίδα την οποία άλλωστε Εκείνος έπλασε και σε Εκείνον την χρωστούμε και Τον ευγνωμονούμε!
ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ
Σύμφωνα πάλι με τον π. Αντώνιο Φραγκάκη, η Γερόντισσα έχει πει σχετικά:
"Θα έχουμε δυσκολίες, αλλά όχι όσα ακούτε και διαβάζετε… Με το που θα κάνουν κάτι οι Τούρκοι, θα έρθει και το τέλος τους"!
Ειδικά για τους Τούρκους και την Κρήτη που την έχουν βάλει ως γνωστόν στο μάτι με την "Γαλάζια πατρίδα" και το πήγαινε - έλα στην Λιβύη τάχα, η Γερόντισσα, όπως έχει αναφέρει ο π. Αντώνιος είπε περιφραστικά και λεβέντικα:
"Ακόμη κι αν κάποτε στοχοποιηθεί η Κρήτη, δεν φοβάμαι, γιατί οι Τούρκοι είναι κάλπηδες"! Δηλαδή έχουν κάλπικη ανδρεία, είναι φοβητσιάρηδες.
Αρκεί να θυμηθεί κανείς τι έπαθαν οι Γερμανοί στην Κρήτη το 1941 και πόσο απέτυχαν οι Τούρκοι στην Κύπρο το 1974 κατά τον Αττίλα 1, καθηλωμένοι στον γιαλό επί μέρες, ώστε αναγκάστηκαν να συμφωνήσουν σε εκεχειρία, για να φέρουν νέες δυνάμεις και να πραγματοποιήσουν αργότερα τον Αττίλα 2, την ώρα που συζητούσαν παράλληλα στην Γενεύη για να κερδίσουν χρόνο, με όλη την υποστήριξη, πολιτική και στρατιωτική των Άγγλων και του Κίσινγκερ, με τον 6ο στόλο να παραφυλάει μην περάσουν ελλαδικά αεροπλάνα και τους κάνουν πίτα...
Αυτά βέβαια δεν σημαίνουν ότι πρέπει η Κρήτη να είναι "ξέφραγο αμπέλι", ιδίως στον νότο, γιατί "η αλεπού μπαίνει νύχτα από εκεί που δεν το περιμένεις" και "όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά"... Θυμίζουμε ότι η απομάκρυνση της Ελλαδικής Μεραρχίας από την Κύπρο στα τέλη του 1967, είχε ανοίξει την όρεξη των Τούρκων για την Κύπρο, βλέποντάς την "όπως ο λύκος τα πρόβατα"...
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΟΡΦΟΥ ΚΑΙ ΛΕΜΕΣΟΥ
Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, που είχε επισκεφθεί την Γερόντισσα Γαλακτία μαζί με τον Λεμεσού Αθανάσιο το 2017, είχε πει χαρακτηριστικά:
"Μεγάλη Αγία, μεγάλη Αγία! Όταν κοιμηθεί τότε θα καταλάβουν όλοι! Και οι Κρητικοί ιδιαιτέρως που την έχουν και δεν εκαταλάβαν ακόμη την αξία της"!
Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ
Ο τάφος της βρίσκεται την Ιερά Μονή Παναγίας Καλυβιανής, στον νομό Ηρακλείου Κρήτης, όπου είχε βρεθεί παλαιά εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου το 1873, όταν η μεγαλόνησος ήταν ακόμη υπό τουρκική κατοχή.
Η ανέγερση τότε Ναού υπήρξε θαύμα, η πρώτη ίσως πράξη "Ελευθερίας", καθώς συνάντησε την σφοδρότατη αντίδραση των Τούρκων, με τους Κρητικούς να μην καταλαβαίνουν τίποτα και να απευθύνονται με βαριά παράπονα στους Προξένους των Μεγάλων Δυνάμεων, που, Θεία Προνοία, "έτριξαν τα δόντια" και δόθηκε τελικά η πολυπόθητη άδεια, ενώ ο πασάς που αρνούνταν να ικανοποιήσει το ελληνικό αίτημα ανακλήθηκε και τιμωρήθηκε!
Την ευχή της και την προσευχή της να έχουμε. Να σταματήσουμε τα άσχημα, όσα μπορούμε ο καθένας, για να γλυτώσει η Ελλάδα μας από σεισμό, εισβολή, πείνα και κάθε άλλη συμφορά. Αμήν
https://www.noiazomai.gr/2021/05/fovero-orama-gerontissas-galaktias.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου