« Καλό 15Αύγουστο -- Καλή Παναγιά…»

 

Παναγία τής Τήνου !

Τό μεγαλύτερο Ορθόδοξο Χριστιανικό προσκύνημα τής Ανατολικής Μεσογείου...

 

 «  ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΒΗΜΑ »

Ζούμε σε μια Ορθόδοξη Χριστιανική χώρα. Τις τελευταίες δεκαετίες βέβαια από την ανεξέλεγκτη είσοδο μεταναστών διαφόρων εθνοτήτων και κατ΄ ακολουθίαν διαφόρων θρησκευμάτων έχουμε υποστεί μία αλλαγή πού φθάνει στην νόθευση της ποιότητας του 100% Χριστιανοί Ορθόδοξοι !

Επόμενο είναι κάποιοι από εμάς να έχουμε χάσει τον θρησκευτικό μπούσουλα ( πυξίδα ) ακόμη και μεγάλων εορτών και να μη γνωρίζουμε «τι πιστεύουμε», μια κατάσταση αδιανόητη για παλαιότερες εποχές, τότε πού και τα μικρά παιδιά ακόμη γνώριζαν πολύ περισσότερα απ΄ ότι εμείς, καί στην ηλικία μας σήμερα.

Άσχετο αν τά δικά μας σημερινά « μικρά παιδιά» έχουνε γίνει τώρα «καθηγητές» σε κάποια άλλα θέματα, προς ανήκεστη βλάβη όμως και ζημία τους, καί "ο νοών νοείτω"…

 

Στις 15 Αυγούστου εορτάζουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου !

Τώρα, το «γιατί» έναν θάνατο εδώ τον λέμε «Κοίμηση» είναι κάτι πού μας εξηγεί παρακάτω ένας Ρώσος Άγιος, χειρούργος γιατρός στο επάγγελμα, ( πιστός γιατρός όμως, και όχι σαν και κάποιους πού ακούμε και ξέρουμε στην εποχή μας…) πού η Ορθόδοξη Εκκλησία ένεκα των μαρτυρικών διωγμών πού υπέστη από το Σταλινικό καθεστώς για την πίστη του, αλλά και για τα ζωντανά θαύματα πού έκανε καί κάνει μέχρι σήμερα, τον κατέταξε τα τελευταία χρόνια στους Αγίους! Άς δούμε λοιπόν τι μας λέει ο άνθρωπος αυτός του Θεού:

«Γιατί όμως τόν θάνατο τής Παναγίας, τον λέμε «Κοίμηση»;

«…Τον καθένα από εμάς τον βασανίζει το ερώτημα: "τι θα γίνει με μας, και τι μας περιμένει μετά το θάνατο;" Σαφή απάντηση σ' αυτό το ερώτημα μόνοι μας δεν μπορούμε να βρούμε...

 

++++++++++++++++++++

Αλλά η Αγία Γραφή, και πρώτα απ' όλα ο Λόγος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, μας αποκαλύπτουν αυτό το μυστικό. Μας το αποκαλύπτει επίσης το απολυτίκιο και το κοντάκιο της μεγάλης αυτής γιορτής της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου και οι εκκλησιαστικοί ύμνοι που ψάλλονται σ' αυτή τη γιορτή.

Θέλω επίσης όλοι σας να καταλάβετε, γιατί ο θάνατος της Υπεραγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας λέγεται " Κοίμησή" της.





Αυτή,  είναι η αυθεντική εικόνα τής Παναγίας πού βρέθηκε στήν ανασκαφή τής Τήνου, καί η οποία αργότερα επικαλύφθηκε με ασημένιο καί χρυσό ένδυμα όπως είναι σήμερα...

--------------------------

Ο μέγας Απόστολος Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στο 20ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως μιλάει για τον πρώτο και το δεύτερο θάνατο.
Ο πρώτος  θάνατος, ο οποίος είναι αναπόφευκτος για όλους τους ανθρώπους, περιμένει και τους αγίους και τους δικαίους.

Αλλά ο δεύτερος, ο φοβερός και αιώνιος θάνατος, περιμένει τους μεγάλους και αμετανόητους αμαρτωλούς, οι οποίοι αρνήθηκαν την αγάπη και την δικαιοσύνη του Θεού και είναι καταδικασμένοι να βρίσκονται αιωνίως σε κοινωνία με το διάβολο και τους αγγέλους του ( μέσα σε απαραμύθητα καί αιώνια σκοτάδια, σε πουθενά φώς...)

Στο Ευαγγέλιο του ίδιου μεγάλου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου διαβάζουμε τα λόγια του Χριστού, τα οποία είναι πολύ στενά συνδεδεμένα με όσα γράφει η Αποκάλυψη ( Μάλιστα τα λόγια αυτά διαβάζονται πάντοτε στό Ευαγγέλιο πού λέγεται σε κάθε κηδεία προειδοποιώντας έτσι τούς ανθρώπους... ) :

«αμήν αμήν λέγω υμίν ότι ο τον λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν» (Ίωάν. 5, 24).

Το ακούτε, το καταλαβαίνετε;

Νομίζω ότι ακόμα και θα πρέπει να σας κινήσει την περιέργεια το γεγονός ότι όλοι όσοι υπακούουν στο λόγο του Χριστού και πιστεύουν στον Ουράνιο Πατέρα του, ο οποίος τον έστειλε, αμέσως μετά το θάνατο τους θα περάσουν στην αιώνια ζωή...

Δεν υπάρχει λόγος να δικαστούν αυτοί που έχουν ζωντανή πίστη στο Θεό και υπακούουν στις εντολές του.

Και στους μεγάλους δώδεκα Αποστόλους είπε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός: «αμήν λέγω υμίν ότι υμείς οι ακολουθήσαντές μοι, εν τη παλιγγενεσία, όταν καθίση ο Υιός του ανθρώπου επί θρόνου δόξης αυτού, καθίσεσθε και υμείς επί δώδεκα θρόνους κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ» (Ματθ. 19, 28).

 

Δικαστές και κατήγοροι θα είναι κατά την Φοβερά Κρίση του Θεού οι Απόστολοι του Χριστού και, βεβαίως, είναι τελείως αδύνατο να φανταστούμε να δικάζονται η Υπεραγία Θεοτόκος και Αειπάρθενος Μαρία, ο Βαπτιστής του Κυρίου Ιωάννης, οι μεγάλοι προφήτες του Θεού, ο Ηλίας και ο Ενώχ τους οποίους ζωντανούς τους πήρε ο Θεός στον Ουρανό, όλο το αμέτρητο πλήθος των μαρτύρων του Χριστού, οι δοξασμένοι από τον Θεό άγιοι αρχιερείς και θαυματουργοί με επί κεφαλής τον Άγιο Νικόλαο, αρχιεπίσκοπο Μύρων της Λυκίας.

Είναι αδύνατον ακόμα και να περάσει από το μυαλό μας η σκέψη πως θα δικαστούν αυτοί, οι οποίοι άκουσαν από το στόμα του Χριστού:
«Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν» (Λκ. 17, 21).

Σ' αυτούς τους μεγάλους αγωνιστές του Χριστού, σαν σε πολύτιμους ναούς κατοικούσε το Άγιο Πνεύμα. Ακόμα και ζώντας στη γη, αυτοί βρισκόταν στην άμεση κοινωνία με τον Θεό, επειδή έτσι είπε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός:

«Εάν τις αγαπήση με, τον λόγον μου τηρήσει, και ο πατήρ μου αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρ' αυτώ ποιήσομεν» (Ίωάν. 14, 23).

Ή Υπεραγία Παρθένος Μαρία υπήρξε άχραντος ναός του Σωτήρος και σ' αυτήν κατοίκησε το Άγιο Πνεύμα και από την αγιότατη μήτρα της έλαβε το ανθρώπινο σώμα ο Υιός του Θεού, ο Οποίος κατέβηκε από τους Ουρανούς. Γι' αυτό ο σωματικός της θάνατος δεν ήταν θάνατος αλλά Κοίμηση, δηλαδή ένα άμεσο πέρασμα από τη Βασιλεία του Θεού εντός της στη Βασιλεία των Ουρανών και την αιώνια ζωή.

Μού ήρθε όμως τώρα στο μυαλό και κάτι καινούριο...

Σ' ένα από τα προηγούμενα κηρύγματα μου σάς έλεγα, ότι έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε, ότι και το σώμα της Υπεραγίας Θεοτόκου με τη δύναμη του Θεού έγινε άφθαρτο και ανελήφθη στους ουρανούς. Αυτό μάς λέει και το κοντάκιο της μεγάλης γιορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου: «Την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον, και προστασίαις αμετάθετον ελπίδα, τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν ως γαρ ζωής Μητέρα, προς την ζωήν μετέστησεν, ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον».

Προσέξτε: «τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν».

Σκεπτόμενοι αυτό, ας θυμηθούμε και τι γράφει η Αγία Γραφή για το θάνατο του μεγαλυτέρου προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης, του Μωυσή στο 34ο κεφάλαιο του βιβλίου του Δευτερονομίου, ότι πέθανε σύμφωνα με το λόγο του Θεού στο όρος Νεβώ και τάφηκε στη γη Μωάβ. Ο τάφος του μεγάλου αυτού προφήτη έπρεπε να είναι για πάντα τόπος προσκυνήματος για όλο το λαό του Ισραήλ. Όμως στη Βίβλο διαβάζουμε, ότι: «ουκ οίδεν ουδείς την ταφήν αυτού έως της ημέρας ταύτης» (Δευτ. 34, 6).

Όμως κατά τη Μεταμόρφωση του Κυρίου στο όρος Θαβώρ εμφανίστηκε ο Μωυσής στον Κύριο και Δεσπότη του τον Ιησού μαζί με τον προφήτη Ηλία, ο οποίος αρπάχτηκε ζωντανός στους ουρανούς.

Νομίζω ότι δεν θα είναι αμαρτία αν θα πούμε, ότι το σώμα του μεγάλου Μωυσή, όπως και το σώμα της Υπεραγίας Θεοτόκου, με τη δύναμη του Θεού, έμεινε άφθαρτο.

Γι' αυτό και ο τάφος του είναι άγνωστος.

Να σκεφτόμαστε, αδελφοί και αδελφές μου, την μακάρια Κοίμηση της Υπεραγίας Παρθένου Μαρίας και να θυμόμαστε τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού:

«Αμήν αμήν λέγω υμίν ότι ο τον λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν» (Ίωάν. 5, 24).

Να μάς αξιώσει ο Θεός να γευθούμε και εμείς οι αμαρτωλοί τη μεγάλη αυτή χαρά, με τη χάρη και τη φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, « Αυτού η δόξα και το Κράτος συν τω ανάρχω αυτού Πατρί και τω Παναγίω Αυτού Πνεύματι εις τους αιώνας. Αμήν.

Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ
ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΕΣ
ΤΟΜΟΣ Γ'
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"